جنگ نامہ حضرت امام حسینؑ

سید طاہر شیرازی

اس میدان جنگ دے منظر وچ شہزادہ علی اکبر دا میدان جنگ وچ تیار ہو کے سارے جنگی ہتھیار لاکے پاک رسول دی ڈھال، بابے علی دی تلوار ہتھیں دے کے اس جوان نوں تیار کر کے گھوڑے تے زین پا کے میدان ول ٹوریا۔ جدوں تلوار میانوں نکلی تاں انج لگدا ھا جیویں آسمانی بجلی بن کے لشکدی پئی ہووے۔ حملے لئی تلوار چلے تاں جھٹ پل وچ لکھاں تے ہزاراں دشمن مار گھتے۔ جو وی اوہدے ساہمنے آوے اس دے وار توں نہ بچ سگے۔ شہزادہ علی اکبر دی کوئی وی جھال نہ جھل سگیا۔ سارے تلواراں سٹ کے اگوں بھج وگے۔ موت توں ڈردیاں ہوئیاں اگوں وار ای ناہن کریندے۔ شمر اپنی فوج نوں آکھن لگا ایہ جوان علی شیر خدا دا پوترا اے۔ تساں اس دے اگے تلواراں سٹ کے نَس پئے او۔ سارے رلو تے رل کے حملہ کرو۔ تیز انداز تیر ،تلواراں آلے تلواراں اتے نیزیاںآلے نیزے مارن۔ ایہ ہاشمی خون اے۔ اس نوں انجے تساں زیر نہیں کر سگدے۔ جداں جوان میدان وچ گجیا تاں انج لگدا ھا جیویں آسمانی پئی کڑکدی ہووے۔ اس تک تک کے دشمن مارے۔ سِراں دے انج ڈھیریاں لائیاں جیوں کمہار چک توں لوٹے لاہ کے رکھدا اے۔ ہر پاسے مارو مارو دیاں صداواں بلند ہوئیاں تے موت دا بازار آن تپیا۔
ایہناں شعراں وچ لڑائی دا منظر بیان کیتا گیا اے۔ جدوں فوجاں چڑھیاں ھن دوہاں پاسے لڑائی دا زور ہائی۔ نیزے بھنوالیاں انج پئے لیندے ھن جیویں چوڑی تے نٹ کسیندا ہووے۔ تلواراں دے کڑکاڑ ھن تے تلواراں دی انج چمک ہائی جیویں آسمانی بجلی پئی کڑکدی ہووے۔ جوان جہنوں وی تلوار مارن ہا دو ٹوٹے کر چھوڑیندے ھن۔ آہموں ساہمنے لڑائی پئی لڑیندی ھا۔ گھٹی کسے پاسوں وی کوئی ناہی دسدی۔ گھوڑے نال گھوڑا، فوجی نال فوجی انج لگدا ھا جیویں ایہ ھن ہر شئے فناء فی اللہ کر چھڈسن۔ نعرہ حیدری مار کے لاشاں دے ڈھیر لا دتے فوجاں بھجن لگ پئیاں۔
منظر نگاری دے حوالے نال کجھ شعر ہور ویکھو:
چڑھیا ہو سوایا شاہ ہُن جنگ تے
اس لشکر مار ونجایا اس پلیت دا
کوئی گانج نہ ہرگز آیا مارے کتنے
تاں عمر پلیت بلایا سن اوئے ارزقا
توں وڈا منصب پایا کول یزید دے
اج شرم نہ تینوں آیا ماری فوج دا
اس لشکر مار مکایا ہو توں ساہمنہ
تاں ارزق بیڑا چایا شاہ دے جنگ دا
اوہ جوڑ کے فوج لیائیا ساری اپنی
اک بیٹا اس پہنچایا کُتے خارجی
اس تازی آن بھوایا وچ میدان دے
اس بے ادبی نال بلایا قاسم شیر نوں
اگّوں شاہ فرمایا نال سلوک دے
اوہ کرسیں بار خدایا بھاناں اپناں
ہُن گھوڑے شور مچایا ہیٹھ لعین دے
اس گھوڑا آن نچایا کر کے ساہمنہ
اوہ پچھلیں پیریں لیائیا طرف امام دی
نہ منے حکم منایاں اوہ پلیت دا
شاہ مار کے کھَنہ ڈھایا کتا خارجی
ہُن گھوڑے سیس نوایا قاسم شیر نوں
ایہ معجزہ عجب وکھایا آل رسول دی
سب لشکر منہ بھوایا معجزہ ویکھ کے
(جاری اے)