غزل

جان کاشمیری

نویں سرے توں رَل مِل قسماں چُک جاندے تے چنگا سی
پیار دے سارے پچھلے رولے مُک جاندے تے چنگا سی
ٹھنڈی مِٹّھی چھاویں جیکر غیراں آ کے بہنا سی
سر کڈھن توں پہلاں بوٹے سُک جاندے تے چنگا سی
دل دے اُجڑے پُجڑے ویڑے آس نمانی ہس پیندی
اِک واری او جاندے جاندے رُک جاندے تے چنگا سی
لوک سمجھ دے جھاڑ کے دامن پیڑ عبادت کردے نیں
پت جھڑ دے وچ لغراں دے سر جُھک جاندے تے چنگا سی
لوبھ دے مارے لوبھی بندے لوبھ دے چکّر لاندے نیں
لوبھ دے چکّر اک نقطے تے مُک جاندے تے چنگا سی
پلکاں اُتّے نچ کے ایناں خوب تماشا لایا اے
اکھ وچ اتھرو آون توں پہلاں سُک جاندے تے چنگا سی
پیار دے سارے رستے بھوں چوں میرے پیریں ڈِگدے نیں
لُوں لُوں دے وچ شگناں دے کِل ٹھک جاندے تے چنگا سی
امبر چُھو کے ڈِگّے آں تے زخم ودھیرے لگّے نیں
مُڈھوں جیکر ڈور وفا دی ٹک جاندے تے چنگا سی
جانؔ مزا کجھ وکھرا ہُندا عشق دی لُّکن میٹی دا
دل دے جذبے بالاں وانگر لُک جاندے تے چنگا سی