غزل

شکیل امجد صادق

میں منصور آں، مینوں سولی چاڑھ دیو
تیتھوں دور آں مینوں سولی چاڑھ دیو
جنت دی گل دنیا اُتے کر چھڈی
طالبِ حور آں مینوں سولی چاڑھ دیو
مینوں ڈیلے کڈھ کڈھ کے کیہ ویہندے او
بشر یا نور آں مینوں سولی چاڑھ دیو
کیہ دساں میں نت نویلے زخماں نال
چور و چور آں مینوں سولی چاڑھ دیو
حق دی گل تے سدھ شتیر کھلوتا ہاں
ہاں مغرور آں مینوں سولی چاڑھ دیو
جرنل‘ جج‘ وڈیرے سب پوتر نیں
میں مزدور آں مینوں سولی چاڑھ دیو