غزل

عاشق

چلو باغاں دے وچ چلیے آئی رتّ بہاراں
پھلّ تے کلیاں پالن دے لئی، ڈولھے رتّ پھہاراں
ہن تے اپنا بھار وی سانوں، چکنا اوکھا ہویا
کپڑے لیرو لیرو کرو، تے گلما چیر لنگاراں
ریجھاں، سدھراں نے سپنے وچّ، بات انوکھی کیتی
باز تے شکرے رلدے پھردے، ہویا کٹھّ گٹاراں
جند وچاری رو رو ہاری اس دے اتھرو پونجھو
رتّ جگر دی دے کے بخشو، زینت، زیب شنگاراں
عاشق کدھرے ساڈے تے کوئی، قہر نہ آؤندا ہووے
پنچھی ہجرت کر گئے ایتھوں، بھلکے بنھ قطاراں