غزل

بابا نجمی

جد تیکر نہ سر تے بدھا لال رومال
اونا چر نہیں چُکیا جانا کالا جال
سر نوں چُک کے ٹرن پھرن دی عادت پا
تیرے ولّے ویکھ رہے نیں تیرے بال
ٹک توں روندے پئے نیں بال گوانڈھی دے
توں پیا کھیڈیں زُلفاں تے رخساراں نال
سورج کولوں پچھ نہ رستہ منزل دا
سورج نالوں بہتے تیرے وچ کمال
مونہہ تے میل کدی وی جمن دیندے نہیں
جہڑیاں لوکاں یاری رکھی شیشے نال