پشلے سوتے دا کارا

مسعود منور

راتیں ایہہ گل رب کیہندا سی
سوٹا لے کے گل پیندا سی
کیہندا سی ایہہ لوک نیں طوطے
ٹیں ٹیں کردے دھمی ، سوتے
جو میں آکھاں ، آکھی جاون
جو میں بولاں ، بولی جاون
عربی دے وچ نقلاں لاہون
ونگے چِبے مونہہ بناون
مینوں ویچ کے مال کماون
سیر کرن لئی مکے آون
عملاں ولوں اکا کورے
گونگے ، ڈڈے ، انھے ، ڈورے
لیھکا کوئی ہتھ ، نہ پلے
جھل کھلاری جاون جھلے
چار کتاباں چائی وتن
بانگاں دیون پتن پتن
روز مسیتاں چھتی جاون
ہر تھاں ڈھارے گھتی جاون
پوتھیاں لد لد بھوندے کھوتے
واہنی دے وچ کھاون گوتے
رل ملوانیاں انھی پائی
رب دے ہتھوں کھوہن خدائی
میں ایہناں توں بو ر ہاں بلیا!
اج کل میں کجھ ہور ہاں بلیا!
سبھ کجھ بھن تروڑ دیاں دا
دھرتی مڑ کے جوڑ دیا ں دا
ایہہ امت ہن ردی ہو گئی
پونی جہی سی ادھی ہو گئی
نویں میں امت لے اونی اے
ہو جاوے ہن جو ہونی اے