غزل

عباد نبیل شاد

بھکھ نوں کد میں بھکھ سمجھ کے پوج رہیاں
سبھ دا سانجھا دکھ سمجھ کے پوج رہیاں
تکھڑ ھپاں جینا اوکھا کیتا اے
جد دا تینوں رکھ سمجھ کے پوج رہیاں
میں سکھاں دے فتوے موجب کافر آں
میں ہاسے نوں دکھ سمجھ کے پوج رہیاں
میرا تے ایمان تیرے تے مکدا اے
رب نوں تیرا مکھ سمجھ کے پوج رہیاں
میں دھرتی دا اکو سکا پتر آں!
دھرتی ماں دی ککھ سمجھ کے پوج رہیاں
توں وی رب بنن دا دعوا کر دتا
تینوں شاد منکھ سمجھ کے پوج رہیاں