غزل

عبادنبیل شاد

میں جسے نوں پاناں لائیاں زہر دیاں
میرے اگے کدوں بلاواں ٹھہر دیاں
میرے پیراں ہیٹھ نیں رستے منزل دے
میری مٹھ نیں چھاواں سخر دوپہر دیاں
میں درداں دی کندھ چوفیرے کیتی اے
لکھ انھیریاں مڑ مڑ آون قہر دیاں
میرے لہو دیاں نہراں دی خشحالی اے
تاں ای بتیاں بلیاں تیرے شہر دیاں
میں دریا دا سینا چیر کے آیا واں
رستا شادؔ کیہ روکن چھلاں نہر دیاں