تہاڈے عہدے‘ تہاڈی دولت‘ تہاڈیاں حکومتاں!

لكهت:مظہر برلاس

اے مسلمان ملکاں دے حکمرانو!
تہاڈیاں حکومتاں کنے ورھے قائم رہن گئیاں؟ ویہہ تریہہ ورھیاں بعد تسیں مٹی دا رزق ہو جائو گے‘ قبراں وچ حکومتاں نال نہیں جان گئیاں‘ اعمال جان گے تہاڈا کردار لوک یاد رکھن گے‘ کردار چنگا وی ہو سکدا اے تے بھیڑا وی‘ تسیں نیک نام وی بن سکدے او تے کالخ وی کما سکدے او۔
مسلمان ملکاں دے عہدیدارو!
سرکاری عہدیاں دیاں عمراں کنیاں ای لمیاں ہو جان‘ کجھ ورھیاں توں زیادہ تے نہیں‘ تسیں وی آسودہ خاک ہو جائو گے۔ تہاڈے تن تے کفن ہووے گا‘ کوئی بیج‘ کوئی کروفر نہیں‘ تسیں بہادری نال ناں کما سکدے او یاں فیر گونگے بن کے نوکری کر سکدے او۔ بطور سرکاری عہدیدار ظلم وی کر سکدے او تے مظلوم دا ساتھ دے کے ظالم دا ہتھ وی روک سکدے او۔ جو کیتا‘ اوہدا حساب ہووے گا‘ زمانہ تہانوں تہاڈے کردار دے حوالیاں نال یاد کرے گا۔
اے دولت مند مسلمانو!
شاید تہانوں یاد نہ ہووے کہ دولت دی حیثیت دسدے ویلے حضرت علیؓ ہوراں اپنی تلی تے تھوڑی جہی مٹی رکھی سی فیر اوس مٹی نوں اڑا کے فرمایا سی بس دولت دی ایہو حیثیت اے تہاڈے طرززندگی نال دولت بول رہی اے‘ تسیں انساناں نوں مدھ سکدے او‘ اوہناں دا آسرا وی بن سکدے او‘ دولت عیاشیاں دی نذر وی کر سکدے او تے جے چاہو تے انساناں لئی مسیحا وی ثابت ہو سکدے او‘ یتیم بچیاں دے سر تے ہتھ وی رکھ سکدے او۔ تہاڈی دولت مظلوم دے خلاف وی استعمال ہو سکدی اے۔ مظلوم لئی ڈھال وی بن سکدی اے۔ ایہ تہاڈے اُتے اے کہ تسیں اللہ دی دتی ہوئی دولت نوں کیویں استعمال کردے او‘ حساب تہاڈا وی ہووے گا۔ یاد رکھنا موت برحق اے قبر تے کفن تے شک اے‘ دنیا وچ کئی لوک قبر تے کفن دے بناں پتہ نہیں کتھے غرق ہو گئے‘ سمجھ نہ آوے تے فرعون دے لشکر دی کہانی پڑھ لینا یاں فیر فرعون دی حنوط شدہ لاش ویکھ لینا۔ اوہ حکمران وی سی‘ طاقتورتے دولت مند وی‘ پر قبر تے کفن توں محروم اے۔ دنیا اوہنوں کس کردار دے طو رتے یاد کردی اے۔
مسلمان دنیا دے تنے کردارو!
یاد اے ناں کہ نمرود‘ شداد‘ فرعون تے یزید اپنے آپ نوں بڑے طاقتور سمجھدے سن۔ عتبہ‘ مرہب‘ ہلاکو کنے مغرور سن۔ کس طرح اللہ دے شیر نے خیبر وچ غرور مٹی وچ ملا دتا سی۔ قارون سنے کئی دولت مند گزرے تے رزق خاک بنے صرف کردار انسان نوں زندہ رکھدا اے سمجھ نہ آوے تے کربلا وچ حسینؑ نوں ویکھ لینا۔
ایس ویلے سرزمین انبیاء لہولہان اے دشمن گھٹیا نہیں ہونا چاہیدا پر میرے فلسطینی بھین بھراواں دا واہ متکبر‘ کمینے تے گھٹیا دشمن نال پیا اے جو بارود دی بارش برساندا اے‘ میزائل ماردا اے‘ تضحیک کردا اے‘ عورتاں تے بچیاں دی توہین کردا اے‘ اوہنوں انسانیت یاد ای نہیں‘ اوہ عبادت گاہواں نوں ساڑدا اے‘ شہراں نوں کھنڈرات وچ بدل کے خوش ہوندا اے۔ فلسطینی لوکاں توں رہی سہی زمیناں وی کھوہنا چاہندا اے پر گھر ڈگ گئے‘ ہسپتال بھر گئے‘ کئی پھُل شہادت پا گئے۔ وحشت و سفاکیت دی انتہا اے تے تسیں منہ وچ انگلیاں دبائے مذمت‘ قرارداداں دے نال عالمی برادری دی گل کر رہے او۔ انسانی حقوق دے پرچارک چپ نیں‘ دیسی لبرلز وی چپ‘ لوک فضل الرحمن‘ طارق جمیل تے سعد رضوی دے مذمتی بیان لبھ رہے نیں۔ کیہ لوکاں نوں پتہ نہیں کہ عشق لڑدا اے علم نہیں‘ علم تے نواسہ رسولؐ دے قتل دے فتوے دے گیا تے 72 عاشق شہادت پا کے امر ہو گئے۔ عشق دلیری دیندا اے اقبال نے کیہ خوب کہیا سی کہ:
بے خطر کود پڑا آتشِ نمرود میں عشق
عقل ہے محوِ تماشائے لبِ بام ابھی
خطے چوں مظلوم بلکدا بچہ کہہ رہیا اے اے ڈیڑھ ارب مسلمانو! تسیں کتھے او؟ تسیں سانوں ظالماں دے رحم و کرم تے چھڈ دتا اے جہناں نے سانوں کوہ دتا‘ سانوں قتل کیتا تے سانوں مجبور کر دتا اپنے گھر بار چھڈن تے‘ ہجرت کرن تے‘ ساڈیاں ماواں‘ بھیناں‘ دھیاں دی عزت پامال کیتی گئی‘ اسیں چیکدے رہے‘ کیہ تسیں لوکاں نے ساڈی آواز سنی؟ اسیں یتیم ہو گئے‘ ساڈا گناہ کیہ سی‘ اسیں اپنا حق منگیا۔ ایہدی اصل بنیاد اسرائیل اے‘ جتھوں ایہ سب ہو رہیا اے ایس سازش تے فساد دی بنیاد اسرائیل تے اوہدے حواری نیں۔ اسیں اللہ تعالیٰ اگے رجوع کرنے آں اوہو ساڈا مددگار اے اوہو ساڈے نال اے اوہو ساڈا حامی و ناصر اے۔
اے غافلو! رسول پاکؐ ہوراں دا فرمان اے قریب اے کہ گمراہ قوماں تہاڈے تے ایس طرح یلغار کرن گئیاں جیویں بھکھے کھانے دے تھال تے ٹٹ پیندے نیں کسے نے عرض کیتی‘ کیہ ساڈی گنتی گھٹ ہون دی وجہ نال انج ہووے گا؟ رسول پاکؐ ہوریں فرمان لگے نہیں‘ تسیں زیادہ ہوو گے پر سیلاب دی جھگ وانگوں‘ اللہ تہاڈے دشمناں دے دلاں چوں تہاڈی ہیبت کڈھ دیوے گا تے تہاڈے دل وچ وہن پا دیوے گا صحابی نے عرض کیتا ہن کیہ اے؟ آپؐ ہوراں فرمایا دنیا نال محبت تے موت توں نفرت۔
اج دے مسلمان نوں دنیا نال محبت اے‘ اوہ شہادت توں دور نسدا اے نہیں تے صحابہ تے شہادت دی خواہش کردے سن۔
پاکستانیو!
قائداعظم محمد علی جناح نے اسرائیل نوں مغرب دا نجائز بچہ قرار دتا سی‘ اپنے قائد دے فرمان تے قائم رہنا۔
اے ذمہ دار مسلمانو!
تہانوں یاد نہیں کہ اک مظلوم مسلمان دی مدد عمر بن عبدالعزیز نے کیویں کیتی سی‘ تسیں مذمت‘ قرارداداں تے خالی دعاواں تے لگے ہوئے او‘ نوابزادہ نصراللہ یاد آ گئے کہ:
کب اشک بہانے سے کٹتی ہے شبِ ہجراں
کب کوئی بلا صرف دعائوں سے ٹلی ہے؟
تسیں صلاح الدین ایوبی کیہ بن دے تسیں تے لیلیٰ خالد وی نہ بن سکے کیوں جے تہانوں تہاڈا سبق یاد نہیں‘ بقول اقبال
میں تجھ کو بتاتا ہوں تقدیرِ امم کیا ہے
شمشیر و سناں اول طائوس و رباب آخر