شہیدکربلا دی منقبت و شہادت

10 ویں محرم دے ڈھلدے سورج نے انسانیت دی تاریخ دا ایہہ درد ناک
واقعہ ویکھیا جس نوں خون نال رنگین دھرتی نے اپنے سینے اُتے ہمیشہ لئی نقش کر دتا

مولانا محمد الیاس گھمن

حضرت حسین رضی اللہ عنہ دی فضیلت لئی نواسہ رسول ﷺ ہون دی نسبت ای بوہت وڈی اے۔ نیز آپ ﷺ دے کئی ارشادات توں آپ رضی اللہ عنہ دی قدر منزلت معلوم ہوندی اے۔ کجھ حدیثاں ایہہ نیں:
1۔ آپ ﷺ دا ارشاد اے ’’حسن تے حسین میرے پتر نیں جس نے ایہناں دونواں نال محبت کیتی تے جس نے میرے نال محبت کیتی ایس نال اللہ محبت کرے گا تے جس نال اللہ محبت کردا اے اوہنوں جنت وچ داخل کرے گا‘‘۔
2۔ حضرت ابو سعید خدری رضی اللہ عنہ توں روایت اے کہ آپ ﷺ نے فرمایا : ’’حسن تے حسین جنتی نوجواناں دے سردار نیں‘‘۔
3۔حضرت ابو ہریرہ رضی اللہ عنہ توں روایت اے کہ اک وار رسول اللہ ﷺ ساڈے کول تشریف لیائے تے آپ ﷺ دے نال حضرت حسنؓ تے حضرت حسینؓ دونویں سن، اک ،اک موہڈے اُتے سوار سی تے دوجا ،دوجے موہڈے اُتے تے آپ ﷺ اک وار اک دا بوسہ لیندے تے دوجی وار دوجے دا۔
4۔ حضرت ابوہریرہ رضی اللہ عنہ توں مروی اے کہ سیدنا حسین رضی اللہ عنہ کسے جنازے اُتے گئے تے حضرت ابوہریرہ رضی اللہ عنہ وی ایہناں دے نال سن۔ واپسی اُتے حضرت حسین رضی اللہ عنہ نوں کجھ تھکاوٹ محسوس ہوئی تے استراحت فرمان لگے۔ جدوں آپ رضی اللہ عنہ لیٹے تے ابوہریرہ رضی اللہ عنہ آپ دے پیراں توں رستے دا غبار ہٹان لگے۔ سیدنا حضرت حسین رضی اللہ عنہ نوں انج دے بزرگ صحابی دا ایہہ کم کردے ندامت ہوئی ایس لئی فرمایا تسیں کیوں کر رہے او؟ حضرت ابوہریرہ رضی اللہ عنہ نے فرمایا تسیں ایس گل نوں چھڈو تے مینوں اپنا کم کرن دیو۔ بخدا آپ دی جیہڑی فضیلت مینوں پتا اے جے دوجیاں نوں پتہ چل جائے تے اوہ تہانوں موہڈیاں تے گردناں اُتے چکن۔
5۔اک روایت وچ اے کہ اک وار سیدنا عبداللہ بن عباس رضی اللہ عنہما نے جو کہ عمر وچ سیدنا حسین رضی اللہ عنہ توں ودھ کے سن سیدنا حسین رضی اللہ عنہ نوں بڑے احترام دے نال سواری اُتے سوار کرایا۔ راوی حدیث نے اینا احترام کردے ویکھیا تے ایہہ پچھیا کہ ایہہ کون بندا اے؟ فرمایا کہ ایہہ رسول اللہ ﷺ دے نواسے حضرت حسین رضی اللہ عنہ نیں تے ایہہ میرے اُتے اللہ تعالیٰ دا بوہت وڈا احسان ہویا کہ میں ایہناں نوں ایس احترام دے نال سوار کرایا اے۔
شہادت:
حضرت حسین رضی اللہ عنہ نے جدوں اہل کوفہ دے پرزور اصرار اُتے رخت سفر دا ارادہ فرمایا حضرت عبداللہ بن عمر، حضرت عبداللہ بن عباس رضی اللہ عنہم تے آپ دے بھرا محمد بن حنیفہ رحمہ اللہ نے خیر خواہانہ طور اُتے جان توں روکیا پر چونکہ آپ رضی اللہ عنہ سفر دا عزم کر چکے سن ایس لئی ایہہ مشورہ قبول نہ کیتا تے سفر اُتے روانہ ہو گئے۔ دوران سفر آپ رضی اللہ عنہ نے اپنے چچازاد برادر مسلم بن عقیل رضی اللہ عنہ نوں کوفہ وچ قاصد بنا کے گھلیا تاکہ اوتھے دے حالات ویکھن تے سانوں مطلع کرن ۔ جدوں مسلم بن عقیل رضی اللہ عنہ کوفہ اپڑے تے بارہ ہزار کوفیاں نے آپ رضی اللہ عنہ دی بیعت کیتی۔ ایہناں حالات دے پیش نظر آپ نے حضرت حسین رضی اللہ عنہ نوں خبر دتی کہ حالات ساز گار نیں آپ تشریف لیائو۔ حضرت حسین رضی اللہ عنہ سفر ای وچ سن کہ خبر ملی کہ عبید اللہ بن زیاد نے مسلم بن عقیل رضی اللہ عنہ نوں قتل کرا دتا اے ۔ ایہہ خبر سن کے رفقاء سفر نے قصاص لئے بغیر جان توں انکار کر دتا۔
قافلہ روانہ ہویا۔ مقام قادسیہ توں کجھ اگے اپڑیا تے حربن یزید اک ہزار دے لشکر دے نال نمودار ہویا تے ایہنوں ایس گل دا پابند کیتا گیا سی کہ حضرت حسین رضی اللہ عنہ نوں مع ایہناں دے لشکر دے گرفتار کر کے ابن زیاد دے اگے پیش کیتا جائے۔ حضرت حسین بن علی رضی اللہ عنہم نے ایہہ منظر ویکھ کے ایس نوں تنبیہ فرمائی کہ تسیں آپ ای خط لکھ کے مینوں بلوایا اے ہن دغا بازی کیوں کردے او؟ فیر آپ رضی اللہ عنہ نے سارے خطوط ایس نوں وکھائے تے حربن یزید نے آپ رضی اللہ عنہ نوں دھمکی آمیز لہجہ وچ کہیا ’’جنگ توں بازرہو! بصورت دیگر قتل کردتے جاؤگے۔‘‘ ایہہ سن کے حضرت حسین رضی اللہ عنہ نے فرمایا: میں روزانہ ہونا واں تے نوجوان مرد لئی موت کوئی ذلت نہیں۔ جد کہ ایس دی نیت حق ہوئے تے راہ اسلام وچ جہاد کرن والا ہوئے فیر آپ رضی اللہ عنہ نے دوجا قاصد روانہ کیتا جس دا ناں قیس بن مسہر سی، ابن زیاد نے ایس نوں وی قتل کروا دتا جدوں ایس گل دی خبر حضرت حسین رضی اللہ عنہ نوں ہوئی تے آپ رضی اللہ عنہ دیاں اکھاں توں اتھرو جاری ہو گئے آخر کار آپ بوہت لمبی مسافت طے کر کے 2 محرم 60ھ نوں میدان کربلا وچ اپڑ گئے۔ ایدھر ابن زیاد نے عمر بن سعد نوں اک لشکر دا سپہ سالار بنا کے میدان جنگ ول روانہ کر دتا۔ جدوں ایس دی آپ رضی اللہ عنہ نال ملاقات ہوئی تے آمد دا مقصد پچھیا، تے حضرت حسین رضی اللہ عنہ نے عمر بن سعد دے اگے اک پیشکش کیتی، آپ لوک میرے ولوں ایہناں تن شیواں وچوں اک شے نوں اختیار کر لوئو۔
1۔ میں اسلام دی سرحداں وچوں کسے سرحد ول جانا چاہنا واں مینوں جان دتا جائے تاکہ اوتھے آپ اسلام دی حفاظت کر سکاں۔
2۔ میں مدینہ منورہ ول چلا جاواں، مینوں واپس جان دتا جائے۔
3۔ مینوں موقع دتا جائے کہ میں یزید نال ایس معاملے وچ بالمشافہ گل کر سکاں۔
عمر بن سعد نے ایس گل نوں قبول کیتا تے ابن زیاد نوں ایہہ پیش کش لکھ گھلی جس دے نتیجے وچ ابن زیاد نے حکم گھلیا کہ میں صرف اک گل قبول کرنا واں کہ حسین بن علی رضی اللہ عنہ اپنے پورے لشکر دے نال ساڈی اطاعت کر لین۔ حضرت حسین رضی اللہ عنہ نوں جدوں ایس گل دی خبر ہوئی تے اپنے متبعین نوں نہایت پرجوش انداز وچ خطبہ دتا۔ سارے رفقا نے وفاداری دا بھرپور یقین دلوایا۔ رات سارے حضرات نے اپنے رب دے حضور آہ زاری کردے ہوئے لنگھا دتی۔ دشمن دے مسلح سوار ساری رات خیمیاں دے دوالے گھمدے رہے۔ آخر 10 محرم نوں فجر دی نماز دے بعد حضرت حسین رضی اللہ عنہ نے اپنے اصحاب دیاں صفاں قائم کیتیاں۔
میدان کربلا وچ عمر بن سعد اپنے لشکر دے نال حملہ آور ہویا۔ ایس طرح باقاعدہ لڑائی شروع ہو گئی۔ دونواں پاسے توں ہلاکتاں تے شہادتاں ہوندیاں رہیاں۔ آخر کار دغا بازاں دا لشکر حاوی ہویا۔ نتیجتاً حضرت حسین رضی اللہ عنہ دا خیمہ ساڑ دتا گیا۔ دشمناں نے انتہائی سفاکی تے بیدردی نال معصوم بالاں نوں وی خون وچ نوا دتا۔ چشم فلک نے ایہہ منظر وی ویکھیا جدوں زرعہ بن شریک نے نواسہ رسول رضی اللہ عنہ دے کھبے موہڈھے اُتے تلوار دا وار کیتا، کمزور ی توں پچھے ول ہٹے تے سنان بن ابی عمر و بن انس نخعی نے نیزہ ماریا جس دی وجہ نال آپ رضی اللہ عنہ زمین تے ڈگ پئے۔ فیر اگے ودھ کے ایس نے خاتون جنت دے نور نظر نوں ذبح کر دتا۔ سر تن توں جدا کر دتا۔ ایس خون ریز معرکے وچ حضرت حسین رضی اللہ عنہ دے ساتھی شہید تے کوفیاں دے بندے قتل ہوئے۔ ظلم بالائے ظلم ایہہ کہ حضرت حسین رضی اللہ عنہ دا سر کٹ کے ابن زیاد دے دربار وچ پیش کیتا گیا تے ایس نے انتہائی گستاخی کر کے چھڑی دے ذریعے نواسہ رسول رضی اللہ عنہ دے ہونٹاں نوں چھیڑ کے جسد خاکی دی توہین کیتی تے یزید نوں لکھیا کہ میں حسین رضی اللہ عنہ دا سر قلم کر دتا اے۔
10 ویں محرم دے ڈھلدے سورج نے انسانیت دی تاریخ دا ایہہ درد ناک واقعہ ویکھیا جس نوں خون نال رنگین دھرتی نے اپنے سینے اُتے ہمیشہ لئی نقش کر دتا نوجوانان جنت دے سردار رضی اللہ عنہ تے خانہ نبوت دے چشم و چراغ نے اپنے خون نال شجر اسلام نوں سیراب کر کے انمٹ داستان رقم کیتی جیہڑی آن والی نسلاں لئی مشعل راہ اے۔