آکھن لوک سیانے

احسان باجوہ

پرائے پَیریں کوہ وی پلانگھ ای دِسدی اے /پرائے پَیرِیں’ کوہ وی قدماں جیڈے ای بھاسدے نیں
معنے: پلانگھ: الانگھ’ قدم
ویروا: مت دِتی گئی اے پئی اپنے سامنے جے کوئی سفر کردا ہووے تاں اوہ ایڈی اؤکھت وِچ نہیں جاپدا پر جدوں آپ پَینڈے پئیے تاں راہ دی واٹ دا سارا ای چانن ہو جاندا اے۔کِسے دی تکلیف نِکی ای لگدی اے پر جدوں بندہ آپ اوس وِچ پھسے تاں پورا چانن ہوندا اے۔
پراے سِر مُولھا’ کپاہوں کُولا
معنے: مُولھا: وڈھی مُوہلی٭ کُولا: نرم۔
ویروا: ایس اکھان وِچ مَت دِتی گئی اے پئی اپنے سِر وِچ ماڑی جیہی سٹ وی لگے تاں بندے نُوں بڑی تکلِیف ہوندی اے پر بیگانے سِر وِچ مُوہلی وی وجدی ہووے تاں اگلے نُوں اوہ اُنج ای جاپدی اے۔اتے اوسدی سٹ دا دُوجے بندے نُوں ماسہ کلیس نہیں آؤندا۔
پرایا سِر قُران برابر
ویروا: مت دِتی گئی اے پئی چاتر لوک اگلے نُوں تاں بس اِنج ای سمجھدے نیں۔اتے اپنے آپ نُوں سبھ توں چنگا جان دے نیں اگلے خلاف جھوٹھی سؤنہ اِنج دیندے نیں جِیوں جگ مایا دے لوبھی قُران چُک کے وی جھوٹھی قسم کھا لیندے نیں۔
پرایا کھائیے گا وجا’ اپنا کھائیے ٹٹی لا
معنے: گا وجا: گج وج کے’ ساریاں نُوں سناکے٭ٹٹی لا: پردہ کرکے۔
ویروا: مت دِتی گئی اے پئی چاتر لوک پرایا حق کھان لگیاں تاں نالدے چؤنہوں گھراں نُوں وی دسدے نیں پر اپنے گھروں کھان لگیاں اوہ سمجھدے نیں پئی حرام کھان لگے نیں۔اتے اوس ویلے اوہ لُکدے پھِردے نیں پئی کِسے نُوں صُلع نہ مارنی پے جاوے۔
پرایا گہنا’ کیہ پھُلھ پھُلھ بہنا
معنے: پرایا گہنا: بیگانہ زیور٭ پھُلھ پھُلھ بہنا: آکڑ آکڑ کے بہنا۔
ویروا: مت دِتی گئی اے پئی جدوں کِسے نے زیور ای بیگانہ پایا ہووے تاں اوس تے مان تکبر کرن دی کِیہ لوڑ۔کیہڑا پتہ زیور والا کیہڑے ویلے آکھ دیوے پئی ہُنے ای لاہ دے مُڑ پلّے کیہ رہ جاوے گا۔٭٭