نعت شریف

عبد الحمید نظامی

ظرف دا مادہ پایا نعلین مبارکاں توں
ساغر بھر کے آیا نعلین مبارکاں توں
قطب ، قلندر ، ولیاں سرکار دی الفت وچ
جو وی رتبہ پایا نعلین مبارکاں توں
انج اپنی عاجزی وچ راضی ہو ہو جاواں
جدوں سنہڑا آیا نعلین مبارکاں توں
بدل گئی ہر چاہت میری اوس ویلے
سدھراں رنگ سجایا نعلین مبارکاں توں
جد وی لکھنا چاہیا ، میں تکیا ہر حرف
روپ سی لے کے آیا، نعلین مبارکاں توں
جھڑے نعلین توں ذرّے اوہ کیتے گئے تقسیم
تاریاں تاج رکھایا نعلین مبارکاں توں
ایہہ نہ بھل نظامی وچ سخن میدان دے توں
منگ کے قد ودھایا نعلین مبارکاں توں