غزل

عاشق

بدلاں دے وچ بگلے اڈدے سوہنے لگدے نیں
کالے بدل چٹے بگلے واہوا سجدے نیں
بدلاں وچوں پین پھوہاراں نشے پئے آئوندے نیں
بجلی چمکاں مارے نالے بدل گجدے نیں
مٹی چوں خشبوئواں ہلیاں روح پئی گاندی اے
دل وچ جذبے بھنگڑے پوندے نچدے ٹپدے نیں
قدرت نے ہر پاسے ڈاڈھی رونق لائی اے
ایہنوں ویکھن والے نین نہ کدی وی رجدے نیں
حسن ازل دا ہر پاسے پیا تیر چلاوندا اے
ذرا ایہ معاف نہیں کردے سبھ نوں اڈ اڈ وجدے نیں
اوہدے خشبو وانگر اوہدا دسنا اوکھا اے
ایویں مورکھ لوکی اوہنوں لبھ لبھ تھکدے نیں
عاشقؔ جدھر ویکھے اوہنوں بس اوہ دسدا اے
بہتے لوکی راہواں وچوں روٹی لبھدے نیں