نعت شریف

اقبال راحت

آئیاں نیں مدینے چ بہاراں
میں وی جا کے اکھیاں ٹھاراں
دھماں پئیاں عرش عظیم تے
جلوے وکھائے نیں سرکاراں
سُکے ہوئے رُکھ ساوے ہو گئے
کھڑیاں نیں سب گلزاراں
کنکراں نوں کلمہ پڑھایا اے
جگ وچ پے گئیاں پکاراں
جتھے لائیاں تلیاں حضورؐ نیں
ہو گئیاں نیں روشن اوہ غاراں
دے کے نذرانہ جند جان دا
سوہنے دا میں صدقہ اتاراں
رب نیںبُلا کے کول اپنے
دتیاں نیں سب اختیاراں
جہڑا دند ہو گیا شہید سی
راحت اوہدے اُتوں جند واراں