علی احمد گجراتی

تیرے ناں تو فِدا آقاۖ مِری ہستی مِرا جیون
تِرے دَر تے جو مِٹ جائے اوہ دنیا تو جُدا جیون
تِرے اِس گنبد خِضریٰ دی ہی آقاۖ بدولت ہے
جو طیبہ دی فضا اندر ہوئے ہر دَم ہَرا جیون
مسیحائی لئی عیسیٰ وی تِرے نعلین چُمدے رہے
ہمیشہ لئی خِضر کیتا تِرے دَر توں گدا جیون
تِری سیرت نوں اپنا کے جہڑے مَر گئے خدا آکھے
نہیں مُردہ اوہ پا گئے نیں سدا جیون سدا جیون
تُسیں فطرت دی شہ رَگ ہو تُسیں اوہ روح دُنیا دی
زمانے دی حیاتی ہے مِرے آقاۖ تِرا جیون
ایہو مرضی خدا دی اے ایہو درسِ محمدۖ ہے
اطاعت دا بنے پیکر تِرا جیون مِرا جیون
تُساڈی یاد وچ آقاۖ حیاتی کیف پاندی اے
نظارے مسکراندے نیں رہوے نغمہ سرا جیون
تِرے روضے توں ایہ دُوری مِرے سانہواں تے بھاری اے
سخی حسنین دا صدقہ وکھا روضہ بنا جیون
علی احمد یقیں جانیں خدا وی ناز کردا اے
جِویں تقسیم کردے نیں مِرے خیرالوریٰ جیون