غزل

انورندیم علوی

دل دیاں گلاں دل ای جانے‘ خورے کنج اقرار ہویا
جھنگ‘ چناب اے پیارا اج وی‘ عشق سمندر پار ہویا
کوٹ‘ عقیدے مسلک والے‘ کنہیں آن اسارے نیں؟
ہر پاسے ہن کندھاں دسن‘ گھر لبھنا دشوار ہویا
دنیا چاہوے جو وی کر لئے‘ یار دا ساتھ نہ چھڈاں گے
دکھ سکھ دے وچ نال ہے جہڑا‘ سوہنا جو غم خوار ہویا
حق تے چلن والے نوں کیہ خوف بھلا تعزیراں دا
ہین زنجیراں زیور اوہنوں جہدا مسکن دار ہویا
اوہدے دم نل رونق میلے‘ اوہدے نال بہاراں سن
یار کیہ رُٹھا ساتھوں یارو سنجا سب سنسار ہویا