محبتِ رسولۖ اطاعتِ رسولۖ اے

اک مسلمان دا ہر دن میلاد مناندے ای لنگھدا اے۔ قرآن شریف وچ اللہ پاک ارشاد فرماندا اے کہ اے محبوب اسیں آپ دا ذکر بلند کردتا۔ نعت رسولۖ وچ شاعر وی نبی پاکۖ دی عظمتاں ای بیان کردے نیں۔ اصل گل آپ دے اسوہ حسنہ اتے عمل کیتے جان دی اے۔ نبی پاکۖ دی تعلیمات نوں سمجھ کے اوہناں اتے عمل کیتے جان نال ای بہتر معاشرا تشکیل پا سکدا اے۔ اک مسلمان جدوں قرآن دی تلاوت کردا اے تے اوہ واری واری نبی پاکۖ دے بارے اللہ دے فرمودات پڑھدا اے۔ قرآن وچ اللہ پاک نے جابجا اپنے پیارے حبیب دی شان وچ آیتاں اتاریاں نیں۔ مسلمان نماز پڑھدا اے تے اوہدے وچ وی نبیۖ اتے سلام بھیجدا اے۔ نبی پاکۖ نے اخوت دا سبق دتا سی تے ایہہ وی فرمایا سی کہ میں چنگے اخلاق دی تکمیل کیلئے گھلیا گیا واں۔ صلہ رحمی دا حکم دتا سی۔ نبی پاکۖ دی تعلیمات اتے جے غور کیتا جاوے تے رحمت عالم نے مسلم معاشرے دی بنیاد محبت’ رواداری’ احسان’ تحمل تے صلہ رحمی اتے استوار کیتی اے۔ اک دُوجے دا دکھ درد ونڈن والا ای مسلمان کہلاندا اے۔ رحم دلی حسن سلوک آپس وچ ایثار و قربانی ‘ دوجیاں دے حقوق اپنے فرائض ایہہ سبق اسلام دا ای اے جہڑا اسیں بھل گئے آں۔ اسلام تے کھڑی فصلاں دی وی حفاظت دا حکم دیندا اے۔ جانوراں دے حقوق وی سب توں پہلاں اسلام نے ای بیان کیتے سن۔ اج حالت ایہہ ہے کہ ساری دنیا ساڈے خلاف اے تے اسیں مسلمان ساریاں نوں اپنا دشمن سمجھنے آں۔ کیہ انج نہیں ہو سکدا کہ کجھ دیر لئی اسیں ساری دنیا نوں دشمن سمجھنا چھڈ دئیے تے اپنے اعمال اتے نظر پائیے۔ اپنا محاسبہ خود کرئیے۔ نبی پاکۖ دی زندگی دا مطالعہ کرئیے تے سانوں سمجھ آ جاندی اے کہ حالات نوں سمجھ کے کیتے گئے فیصلے ای دیرپا کامیابی دا کارن بندے نیں۔ آپۖ نے کہڑے انداز وچ اسلام دا پیغام پہنچایا۔ اج اک خدا اک قرآن اک نبیۖ نوں منن والے مسلمان مختلف عقائد وچ بٹ کے آپس وچ ای دست وگریباں نیں۔ کاش جہڑے نبی دا کلمہ پڑھنے آں او س نبیۖ دے نام اتے سارے اک ہو جائیے۔ اصل نقطہ ایہہ اے کہ اج دا مسلمان نماز’ روزہ دے باوجود نبی پاکۖ دے اسوہ حسنہ توں بہت دور اے۔ جہڑا پیغام آپۖ نے دتا سی اج دے مسلمان دی عملی زندگی وچ اوہدا کوئی نمونہ نہیں ملدا اے۔ ساڈے مبلغین اپنے مسلک دے حق وچ دلیلاں تلاشدے رہندے نیں۔ ہر اوہ مبلغ جو جمعہ دے دن مسجد وچ منبر رسول اتے بیان کر رہیا ہوندا اے اوہدی گل نوں نہ صرف دھیان نال سنیا جاندا اے بلکہ ایہدے اتے عمل دی کوشش کیتی جاندی اے لیکن حاضرین مسجد امام صاحب نوں یا مبلغ نوں اوہناں دی آکھی گل بارے کوئی سوال نہیں کر سکدے ۔ کیہ ایسا نہیں ہو سکدا کہ جدوں کوئی منبر رسولۖ اتے قرآن و سنت دے حوالیاں نال کوئی گل بیان کر رہیا ہووے تے اوہ اپنی گل مکمل کرن مگروں سامنے سر جھکائے نمازیاں نوں پچھے کسے دے ذہن وچ کوئی سوال اے تے پچھ سکدا اے۔اج دے دور وچ ایسا ہونا مشکل بلکہ ناممکن اے کیوں جے ساڈے علما مجلس وچ کسے نوں سوال دی اجازت نہیں دیندے ۔ اک ہور ستم ایہہ وی کہ وڈے نامور مقررین جہناں نوں سنن لئی لوک دورو نزدیک نسے آندے نیں۔ اوہناں دے کول عام بندے نال گل بات دا ویلا نہیں ہوند اوہ مخصوص ویلے وچ مسجد تشریف لیاندے نیں۔ اپنی گل کردے نیں تے پروٹوکول دے نال محفل توں نکل جاندے نیں۔ اج سانوں اپنی زندگیاں وچ نبی پاکۖ دی تعلیمات نوں عملی شکل وچ اختیار کرنا اے لیکن اسیں اوہو گل درست مند آں جہنوں ساڈے مسلک دے علما کرام بیان کرن۔ اسیں بچپن وچ سنیا سی کہ جہڑی محفل وچ حبیب خدا دا ذکر ہووے اوتھے رب دی خاص رحمتاں اُترتدیاں نیں۔ علما کولوں سنیااے کہ بارگاہ مصطفی ایسی جگہ اے جتھے بے دھیانی وچ کیتی جان والی بے ادبی نال وی سارے نیک عمل ضبط ہو سکدے نیں تے اک مسلمان نوں محفل نعت وچ ہتھ چکن اتے اُچی آواز وچ نعت خواں دا ساتھ دین دے بجائے سر جھکاندے ہوئے رب کولوں آخرت وچ کامیابی لئی دعا کرنی چاہیدی اے لیکن ساڈے نعت خواں حضرات جدوں کوئی شعر بیان کردے تے داد طلب نظراں نال حاضرین ول ویکھدے۔ کسے شاعر دی لکھی نعت وچ کجھ شعر اپنے وی شامل کر لیندے نیں تے لوکاں نوں کدی ہتھ اتے کرن دی تلقین کردے نیں تے کدی زور نال تے زورنال نال شعر دہران دا کہندے نیں۔ آئو ایناں مبارک دناں وچ حضرت محمدۖ نال محبت دے پیش نظر آپۖ دے دسے رستے اتے چلن دی عملی کوشش دا عہد کرئیے۔ دھڑیاں توں نکل کے امت بنن ول سفر شروع کریے۔