شفق رنگ چٹھیاں

ڈاکٹر صغرا صدف

چٹھی یاں خط اپنے اندر رومان بھری فضا رکھدا اے۔ خط سنہری یاداں تے دل کش منظراں نوں محفوظ رکھن والا فریم ہوندا اے۔ کسے نوں خط لکھنا اصل وچ اپنی کیفیت تے احساسات بارے اوہنوں دسنا ہوندا اے پر گلاں گلاں وچ زمانے تے عہد دی جھلک وی شامل ہو جاوے تے خط دی سماجی‘ ثقافتی تے تریخی حیثیت مسلم ہو جاندی اے۔ اوہ گلاں جو کہی نہ جا سکیاں اوہ لکھ کے دسنا سوکھا ہوندا اے۔ ایس لئی اک گھر‘ گلی‘ کلاس روم وچ رہن والے لوک خط راہیں اپنے دل دا حال احوال بیان کردے رہے نیں۔ بدلدے ہوئے زمانے دی جدید ایجادات پاروں ابلاغ دے رستے سوکھے ہو گئے پر دِلاں وچ دوریاں ودھ گئیاں۔ سوشل میڈیا نے فاصلیاں نوں ای ختم نہیں کیتا لکھن دی روایت تے احساسات دے اظہار دا طریقہ وی بدل دتا۔ غم تے خوشی دی ہر کیفیت دا ازالہ کسے تصویری کارڈ راہیں کرن دی روایت پائی۔
دل‘ پھُل تے کیک وی علامتی گھلے جاندے نیں۔ اوہ سارے رسم و رواج تے ثقافتی سرگرمیاں مدھم پے گئیاں نیں جہناں وچ شرکت نال شخصیات تے نکھار آندا سی۔ بے اعتبارے موسم نے ساڈے توں لطف اندوز ہون دا حق وی کھوہ لیا اے بارش دے نال لطف دا خیال آن توں پہلاں سڑکاں تے بھر جان والا پانی‘ کڑکدی بجلی تے طوفانی ہواواں دل دہلا کے رکھ دیندیاں نیں۔ دھپ نکلے تے اینی حبس تے گرمی کہ ساہ لینا اوکھا ہو جاوے۔ شام نوں وی کھلے صحن وچ بیٹھنا اوکھا۔ اجہے وچ اوہ چٹھیاں پڑھن دا موقع ملیا جہناں نے ادھی صدی پہلاں دے اک جیندے جاگدے عہد نوں سامنے لیا کھڑا کیتا۔ شفق لاشاری دیاں لکھیاں ہوئیاں چٹھیاں اوہناں دی یادداشتاں تے مبنی دلکش کہانیاں نیں‘ جہناں نوں بیان کرن لئی اوہناں نے چٹھیاں دی صنف دا سہارا لیا جو اپنے اندر ڈھیر ساریاں خوبیاں رکھدا اے اوہدی یادداشت کمال دی اے ذہن وچ ہر منظر قرینے نال رکھیا ہویا ے دل وچ احساسات دی آنچ سجری اے۔ چٹھیاں لکھ کے اوہنے کل عالم نوں اپنے احساسات وچ شریک کر لیا اے۔ شفق دا بچپن لڑکپن جوانی اک خوبصورت گلشن وانگوں اے جہدے وچ رشتیاں دے مہربان سلسلے تے لاڈ پیار دے عکس نیں‘ اوہ ایس باغ وچ بھائیاں دے نال جھولا جھلا رہی اے۔ والدین دی مہربان نظراں دا حصار اوہنوں توانائی تے شفقت نال مالا مال کر دیندا اے۔ اوہنے گنگنان تے چہکن دی ایسے فضا توں لکھن دے سفر دا آغاز کیتا اے اوہ جہڑیاں یاداں دے پھُلاں نوں پانی دے رہی اے اوہ اینے سجرے نیں کہ اوہناں دی مہک قاری نوں وی شدت نال محسوس ہون لگدی اے۔
زندگی دی داستان دا آغاز پیلی کوٹھی توں کیتا اے جہدے اٹ گارے وچ اوہدے پیاریاں دی خشبو‘ لمس تے آوازاں رچیاں ہوئیاں نیں۔ زندگی آمدورفت دا سلسلہ اے۔ ایہ کوٹھی اوہدی شرارتاں‘ ہاسیاں تے اتھروئواں دی گواہ تے رازدار اے۔ شفق نے اپنی خوش قسمتی دا ذکر کردے ہوئے جس ماحول دی تصویر کشی کیتی اے اوہ پورے سماج لئی نعمت وانگوں سی۔ شور شرابے توں دور پرانے لہور دی خامشی تے گنگناہٹ دے منظر دکھائے تے سنائے نیں۔ شادی ویاہ دیاں رسماں‘ بسنت‘ مشاعریاں‘ محفل موسیقی تے تہواراں دیاں رونقاں تے شغل میلے دی روداد سنائی اے۔ گھر وچ کھیڈے جان والے معصوم تے سادہ کھیڈاں نال اپنی تے اوس دور دی نسل نوں روشناس کیتا اے۔ جے اوہ عام انداز وچ یادداشتاں قلم بند کردی تے شاید اینیاں پراثر نہ ہوندیاں پر اوہنے خط دے انداز نوں اپنا کے اوہدے وچ عجیب سحرانگیز فضا بنھی اے جو دل نوں بڑی بھلی لگدی اے۔ طرز تحریر دلکش تے ادبی چاشنی نال بھرپور اے۔ شفق احسان نے سانوں اک صلاح دتی اے کہ زندگی کرن دا انداز رشتیاں دی ڈور وچ بنھے رہن تے ثقافتی اقدار نوں ذات دا حصہ بنان وچ اے۔ ایہناں سب دا احوال اوہنوں تے اوہدے رشتے دارا ںنوں پتہ سی اوہنے ایہ چٹھیاں ساڈے لئی لکھیاں تے چھاپیاں نیں تاں جے اسیں وی ذہن دے پچھلے کمرے دا بوہا کھول کے کل تے اج دا موازنہ کر سکیے۔ اچھائیاں تے خوبصورتیاں نال بھرے منظراں نوں دوبارہ اپنے ڈرائنگ روم وچ سجائیے۔ آئو تیز رفتار زمانے وچ پھِکے دن رات نوں اپنائیت تے اخلاص دی مہک نال خوشگوار بنا کے اپنی ذات تے سماج وچ خشیاں ونڈیے۔ ایہدے وچ دو رائے نہیں کہ مجید لاشاری ورگے جید اردو شاعر دی دھی تے ثقافت دے رنگاں وچ سجے کامران لاشاری دی بھین شفق لاشاری نے اپنے صحن وچ کھلرے ادبی تے ثقافتی رنگ اکٹھے کردے ہوئے پرانے لہور دی تہذیب و تمدن دی جو تصویرکشی کیتی اے اوہ تریخی حیثیت رکھدی اے۔٭