چِڑیاں دی موت گواراں دا ہاسا

غلام شبیر عاصم

اللہ پاک نے مینوں شاعری تے نثرنگاری دے نال نال مصوری دی حِس تے صلاحیت نال وی نوازیا اے۔میں اکھراں نال وی تصویراں الیکناں تے لکیراں نال وی مورتاں صورتاں بناوناں۔جسراں اک جوہری یا کاریگر اک گول مٹول پتھر وچوں بڑی سوہنی تے من موہنی مورتی باہر کڈھ لیاوندا اے۔میں اکثر قدرت دیاں بنائیاں شیواں نوں اک فنکار دی اکھ نال ویکھنا واں تے رب پاک دیاں قدرتاں وچ مصوری تے شعر و ادب دی تخلیق دے سبب ویکھ کے ایمان تازہ ہوجاندا اے تے چپے چپے تے سجدہ کرن نوں جی کردا اے۔جدوں کدی میں اک مصور دی اکھ نال کسے گندے تے کالے دھوت نالے دے پانی نوں وی ویکھنا واں تے اوس وچوں وی سوہنے منظر تے آرٹ نوں محسوس کرکے کِنا کِنا چِر کھلوتا ویکھدا رہنا واں۔لگدا اے جیویں کِسے بہت وڈے مصور نے بڑے گوہ تے کاریگری نال جی لا کے کسے چِٹے کاغذ تے”پنسل ورک”کیتا ہویا اے۔ایسے طرحاں ای طوفانی پانی تے ہڑھ دے منظر وی ویکھناں تاں ویکھدا لگا جانا واں،جی کردا اے ایہناں منظراں نوں اپنے”فنِ مصوری”وچ سانبھ لواں۔ہر سال دی طرحاں ایس واری وی ملک اندر تھاں تھاں تے ہڑھ دے منظر نیں۔
ایس ویلے ٹیلی ویژن تے خبراں اندر ہڑھ دے منظر وکھائے جارہے نیں۔کِسے تھاں تے پانی دیاں کانگاں،چھلاں تے پانی بھرے دریاواں دا غصہ وکھایا جا رہیا اے۔جس نال ہر اچی نیویں تھاں برابر ہوئی پئی نظر آرہی اے۔پانی اِکو جہئی پدھر تے نٹھدا نظر آرہیا اے۔ایسراں دا منظر تے میری مصورانہ حِس نوں متاثر نہیں کردا،جِسراں مینوں تھوڑا پانی تے اوس وچ گِھرے ہوئے کندھاں کوٹھے،ڈھور ڈنگر تے آوندے جاندے لوکیں تے پانی دیاں لہراں اندر اوہناں دا کمبدا تے اوسل وٹے لیندا ہویا پرچھاواں تے چلدیاں تردیاں بیڑیاں دے منظر سوہنے لگدے نیں۔پانی وچ پھسے لوکاں لئی تباہی لتھی ہندی اے پر میں مصورانہ اکھ نال ایہناں مصیبتی منظراں وچوں”آرٹ”ویکھ رہیا ہنا واں۔ایہ گل تے اِنج ای اے جسراں آکھیا جاندا اے کہ”چِڑیاں دی موت تے گواراں دا ہاسا”اوہ وچارے پانی وچ ڈب رہے ہندے نیں تے مینوں مصوری تے آرٹ دا شوق چڑھیا ہندا اے۔گوہ نال ویکھیا جاوے تے ساڈے سیاستداناں دا وی میرے والا ای حال اے۔اوہ وی عوام دی ہر مصیبت تے مسئلے وچوں میرے آرٹ دی تھاں اپنا فیدا لبھ رہے ہندے نیں۔جسراں قدرتی منظراں دا من موہنا روپ میری تخلیقی حِس نوں سواد تے تسکین دیندا اے ایسراں ای عوام دی ہر مصیبت تے مسئلے توں سیاستداناں دی سیاسی،ظالمانہ تے منافقانہ حِس نوں تسکین مِل رہئی ہندی اے۔کیوں جے تسکین پہنچاوندے ایہناں مسئلیاں نال سیاستداناں دے لکھاں کروڑاں مزے،سہولتاں تے فیدے جڑے ہندے نیں۔
کوئی طوفان،بھچال یا ہڑھ آجاوے تے سیاستداناں دے وارے نیارے ہوجاندے نیں۔ملک وچوں اکٹھی ہون والی تے دوجے ملکاں توں آون والی امداد 70 توں 80 فیصد ایہ سیاستدان آپ کھا پی جاندے نیں۔میڈیا اتے چلدیاں پھردیاں خبراں دے پِچھے لکے ہوئے سیاستدان تے حکمران رمضان دے مہینے کسے بے روز بندے دی طرحاں کھابے کھا رہے ہندے نیں۔تے لوک ہڑھ وچ غوطے کھا رہے ہندے نیں۔اصل حقدار بھکھے تے”کھوتے”کھا رہے ہندے نیں۔میں سوچناں میں تے ہڑھ دے منظراں چوں آرٹ لبھ کے حالاں دی مشہوری کررہیا ہندا آں۔پر سیاستدان تے ربوں آئی مصیبت دے گھیر وچ چِڑیاں وانگ پھسے لوکاں دے ناں تے ملکو ملک دے لوکاں توں امداد کٹھی کرکے اپنے ڈِھڈ بھرن لئی انھے واہ لگے ہندے نیں۔گھروں بے گھر ہوجان والے ہزاراں لوک گھروں بے گھر ای رہ جاندے نیں،پر سیاستدان اپنے کِھیسے بھر لیندے نیں۔سگوں ہڑھ وچ پھسے ایہناں لوکاں دی مصیبت اتے سیاست کیتی جاندی اے۔
جے حکمران واقعی دلوں تے نیتوں ہڑھ وچ پھسے لوکاں دا دکھ مکاونا چاہندے ہون تے پھیر اک توں دوجی واری کسے علاقے وچ ہڑھ دے نقصان سامنے نہیں آونے چاہیدے۔پر ایتھے تے ہر سال لوکیں ہڑھ وچ جانی مالی نقصان کرواوندے نیں۔حکومت ایہناں نوں ہمیش لئی ایس نقصان توں بچاون لئی عقل توں کم کیوں نہیں لیندی۔ہڑھ آون ویلے جِنی امدادی رقم کٹھی ہوجاندی اے جیکر ایمانداری نال اوہناں لوکاں تے خرچ کیتی جاوے تے دو تن سالاں وچ کٹھی ہون والی رقم نال ہمیشہ لئی ایس تباہی دا کوئی پکا پیڈا حل کڈھیا جاسکدا اے۔مکدی گل ایہو ای اے کہ”چڑیاں دی موت گواراں دا ہاسا” گواراں اگے ایہو بینتی اے کہ کدی اک واری عقل تے خوف خدا توں کم لے کے چِڑیاں دی موت والے محاورے دے الزام توں اپنے آپ نوں پاک کرلین۔٭