غزل

خالدحسین تھتھال

دے کے خون جگر دا جد وی پریت دی فصل اُگائی
اگن سار ای جھکھڑ جھلے جھلے اگن سار ای نھیری آئی
راتیں جاگ کے راکھی کیتی دِنے کیتی گوڈی
دو کنیاں جے ڈگیاں کدھرے نال ای ایہن وی آ ئی
جد کسے بوٹے سٹہ لگا جد کوئی دانہ پکیا
میرے ہتھ لگن تیں پہلاں‘ پکھنوئواں دی ڈار وی آئی
کندھاں چپ بھڑولے خالی بیٹھے کاں بنیرے
بھورا کسیا منہ میرے تیں کھاون دی جد واری آئی
چھڈ دے خالد کھیڈ عشق دی ایہہ نہیں تینوں پھردی
قسمت نے جے دل کوئی جتیا نال ای بازی ہار دی آئی