شاعری

غزل

اقبال راحت شہر دے وسنیک سارے برف دےپُتلے بے جان سارے برف دےزندگی ہوئی اے ڈانواں ڈول اجلگدے لقمان سارے برف دےچیکیا انسان چڑھ کے ..اگے پڑھو

غزل

علیشاہ ایاز یاد اے مینوں پڑ چوں اٹھ کے کلم کلے جاناسائے دے پیراں تے ٹر کے شاماں ولے جانانہیں تے ڈوروں بھوروں ہو جانے ..اگے پڑھو

غزل

انور اداس خواباں نوں میں تعبیراں دا چولا پا نہیں سکیاگھر آئے سجناں نوں وی میں سینے لا نہیں سکیابرفاں ورگے جُثیاں اندر رُوحاں ٹھر ..اگے پڑھو

غزل

محبوب عالم طارق دُکھ درد کسے دل دے نہیں سندا زماناچک بھار لواں میں وی بنا اپنا گھراناگستاخ اداواں نے ڈبویا اے سفیناٹُٹ جائے جدوں ..اگے پڑھو

غزل

حنیف ساقی سانجھ نبھاون والے توں نہیں رکھے اوہلے جاندےہاری ساری بندے اگے دکھ نہیں پھولے جاندےجنس بقا جے لینی ہووے مل نہیں پچھیا جانداجتھے ..اگے پڑھو

سجرے پُھل

عارف شاہ پروہنا آ جا دنیا نویں وسائیےمڑ مڑ پچھے کاہنوں جائیےبھل کے سب پرانیاں گلاںچھڈ دیئے دہرانیاں گلاںپیار دے سجرے پھل اگائیےجنگاں کولوں رہیے ..اگے پڑھو

صاحباں دا خط

حضرت سراج الحق قادری نسیریاں نی سیراں ڈیک تے مرزیا لیاں دا رنگیا بورباٹے تھیں جھریاں نی جھاڑیاں تے جنڈیاں نوں سنگرورہویا گاہرا نیر چنہاں ..اگے پڑھو

غزل

عاصم بخاری امتو جے توں صاحباں ہوندی’ بدنامی تے فیر وی سیامتو جے توں ہیر کوہاندی’ بدنامی تے فیر وی سیجے توں سسی سوہنی ہوندی ..اگے پڑھو

غزل

بابا نجمی اٹھ اوئے بابا اپنی جوہ دے دکھ دا دیوا بالٹکر ونڈن والے اگے بھکھ دا دیوا بالخورے کوئی منزل بھلیا آ ای جاوے ..اگے پڑھو

غزل

یاسین یاس جیہڑا تیرا کمی ایںتیرے محل دی تھمی ایںشیشے کولوں ڈردی اےماڑے گھر جو جمی ایںہجر تہانوں دسے گازندگی کنی لمی ایںعیباں سنے لکا ..اگے پڑھو